İLÇELERİMİZİ TANIYALIM: BURDUR- KARAMANLI

Kültür 12.08.2015 - 10:51, Güncelleme: 25.08.2022 - 16:34
 

İLÇELERİMİZİ TANIYALIM: BURDUR- KARAMANLI

KARAMANLI BELEDİYE BAŞKANI FATİH SELİMOĞLU’NUN ANLATIMIYLA KARAMANLI İLÇESİ…
Çok eski bir yerleşim yeri olduğu tarihi izlerden belli olan Karamanlı, yerleşim olarak Ardıçlıtepe eteklerinde ve Karamanlı ovasına hakim bir yerdedir. Yakın Taş Çağından (Neolitik Çağ) yerleşim izleri taşıyan bölgenin M.Ö.800-500 yılları arasında Persler'in, Etiler'in ve Yunanlıların idaresinde kaldığı bilinmektedir.  (Ardıçlıtepe başındaki mağaralar ve Çamuryük tepesine indiği iddia edilen tünel, Kocapınar başında bulunan yazılı taşlar ve lahit kapakları tarihsel izler taşımaktadır. Karamanlı barajı üstünde kalan düzlüklerdeki kayalara oyma açık taş mezarlar ciddi olarak inceleme altına alınmasa da tarihe bugün de tanıklık etmeye devam etmektedirler.) Ayrıca kısa süreler için Frikya, Psidya ve Likyalıların hakimiyeti altında da kalmıştır. Büyük İskender'in doğu seferleri sırasında bölge hakimiyeti değişmiş ve kısa süreli Selevkoslar'ın idaresi sonrası Roma ve Bizans idaresi altına girmiştir. Uzun süre Roma ve Bizanslıların egemen olduğu topraklar, onlara ait izler taşımaktadır. Özellikle çayır denen sulak toprakların bitiminde ki tepe eteklerinde Romalılara ait domuz çiftlikleri ve evlerden kalma silik izler bir kanıttır. Türk beyi Alparslan'ın 1071 Malazgirt savaşı ile Anadolu'ya girmesini takip eden yıllarda bölgeye Türkler tamamen hakim oluşmuş ve bugünlere gelinmiştir. Anadolu'ya Türklerin girişi ile bölgede ilk düzenli idare Anadolu Selçuklu Devleti tarafından kurulmuş ve 1282'li yıllarda Hatay'dan Muğla'ya uzanan Karamanoğulları beyliğinin idaresine geçmiştir. Karamanoğlu Mehmet Bey'in Gölhisar'da zehirlenerek öldürülmesi üzerine bilinenler dolayısı ile Karamanlı'nın o yıllarda beylik idaresinde olduğunu kesinleştirmektedir. Osmanlı İmparatorluğunun yükselme devrinde, 1469-1470 yıllarında Fatih Sultan Mehmet Karamanoğulları Beyliğini ortadan kaldırmış, Osmanlı Devleti'nin başına değişik zamanlarda birçok defa dert açan Karamanoğullarının tekrar birleşip dert olmamaları için, o zaman topluca oturmakta oldukları Larende'den (yani şimdiki Karaman'dan) dağıtılması sırasında bazı obalar, Karamanlı civarında Eskiköy, Türkmen, Gebice, Gedikyap ve Ferizli denilen yerlere yerleşmişler, sonradan Karamanlı'nın şimdiki yerinde toplanmışlardır. Buraya ilk gelen Karamanoğlu, Ardıçlı Tepenin eteğindeki Kocapınarın başına mekân tutmuş, ikinci gelen Caferoğlu, Yediurgan denilen yerdeki Karaağaçlı Pınarın başına yerleşmiştir. İlk olarak buralara yerleşen kişilerin adları bugün bu yörenin mahalle adı olarak yaşamaktadır. Tarihçi Prof. Dr. Tuncer Baykara'nın 27.03.1973 tarihli mektubunda 1871 (Hicri-1288) yılında Konya Vilayeti Salnamesi’nden elde ettiği bilgilere göre o yıllarda Karamanlı'nın 410 hanelik bir yerleşim yeri olduğu belirtmiştir. Ayrıca bölgedeki diğer bazı yerleşim bölgelerinden Tefenni 158, Gebrem 70, Sazak 23 ve Ece 20 hane olarak kayıtlarda yer almıştır. Osmanlı İmparatorluğu döneminden 1911 yılına kadar köy statüsünde bulunan Karamanlı'da 1911 yılında Belediye teşkilatı kurulmuştur. 1925 yılında Jandarma teşkilatı, 1928 yılında da Bucak müdürlüğü kurulmuştur. 4 Temmuz 1987 tarih ve 19507 sayılı Resmi Gazetede Karamanlı’nın ilçe olması, 3392 sayılı Kanunla T.B.M.M. tarafından kararlaştırılmış ve ilk Kaymakam'ın 11.08.1988 tarihinde atanmasıyla ilçe olmuştur. TARIM VE HAYVANCILIK: Yörenin en büyük tarım yapılabilir arazilerinden birine sahip olan Karamanlı ekonomisinin temelini Tarım ve Hayvancılık oluşturur. Cumhuriyetin kuruluş yıllarında karasabanla yapılan tarım ile arazisinin 2-3 bin dekarını verimli kullanabilen yörede hasat el ile yapılır ve tarlalar yıl ardı nadasa bırakılırdı. O yıllarda kimyasal gübre üretimi yapılamayan Türkiye genelinde olduğu gibi birim verimlilik son derece düşüktü. Yörenin en büyük çiftçileri 10-15 mut (2-3ton) buğday kaldırdıklarında bu büyük bir rakam sayılırdı. Zirai aletler ise yok denecek kadar azdı. O günlerden bu günlere gelindiğinde ise 40.000 dönüm civarında bir arazide sulu tarım yapan, altyapısı güçlenmiş bir Karamanlı bölgede gücünü hissettirir oldu. Özellikle 70'li yıllarda hizmete giren barajı ve 100 kilometreye ulaşan sulama şebekesi ile sulu tarımda artış görüldü. Günümüzde yıllık ortalama 4.000 tonu bulan kimyasal gübre kullanımı ve 1.200'i aşkın traktörü ile Karamanlı ilçesinde modern tarımcılık yapılmaktadır. Traktör başına düşen ekilebilir arazi miktarı 100 dönüm civarındadır ki bu Türkiye ortalamasının çok üzerindedir. Buna bağlı olarak ilçe sanayisi de zirai alet, edevat üretimi ve geliştirilmesi konusunda uzmanlaşmış olup küçük çaplı ilaçlama ve tohum saçma makinası seri imalatı bile yapılmaktadır. Karamanlı, eskiden beri soğan ekiminin çok yapıldığı bir yer olduğu için çevrede "Soğancı Karamanlı" diye adlandırılmıştır. En fazla, tohumdan tarlaya ekilecek soğan(güver, sıska) üretilir. Sezonu iyi veya kötü olsun her sene 1000 dönüm kadar soğan ekilmektedir. Ortalama soğan üretimi 2000 ton kadardır. Karamanlı, yıllık ortalama olarak 13.000 ton tahıl, 1.200 ton nohut, 2.500 ton soğan, 500 ton anason,300 ton kişniş(yumurcak), 50.000 ton şeker pancarı üretmektedir. Sayılanlar kadar çok olmasa da Çumra(rezene)ve çörekotu üretimi de yapılmaktadır. Bunun yanında 1.300 dekar asma bağı, 780 dekar meyve bahçesi vardır. İlçede 1.500'e yakın traktör ve 6 biçerdöver mevcuttur. İlçe sınırları içindeki 173.600 dekar arazinin 80.000 dekarı sulu, 93.600 dekarı kuru tarım yapılabilir niteliktedir. Hayvancılıkta ileri seviyededir. İlçe genelinde 2000 yılı itibarı ile 1.600 arı kovanından 5 ton bal, 6.090 büyük baş hayvandan günlük ortalama 20.500 Kg süt elde edilmektedir. 10.110 adet küçükbaş hayvan, iki adet modern kümes, iki adet süt toplama merkezi bulunan ilçede özellikle son yıllarda büyük baş hayvancılık önem kazanmıştır. NÜFUS ve GÖÇ: 1997 yılı tespitlerine göre ilçede 12 mahalle(1- Cafer Mh. 2-Cami Mh. 3-Çamlık Mh. 4-Eşeler Mh. 5-Fatih Mh. 6-Hürriyet Mh.7-Karaman Mh. 8-Pazar Mh. 9-Yeni Mh. 10-Zafer Mh.11-Barbaros Mh. 12- İstiklal Mh.) ve 2.000 hane bulunmaktadır. Özellikle 1997 yılından sonra köy nüfuslarında artış, İlçe merkezinde azalma görülmüştür. 1986 Karamanlı Yıllığı kitabı ve Karamanlı Nüfus Müdürlüğü verilerine göre yıllara göre nüfus dağılımı aşağıda şekildedir: İLÇE NÜFUSU ÜZERİNE: Objektif olarak bir yerdeki nüfus artışının temel gerekçelerine göz atıldığında ana etken ekonomik faaliyetler olarak kendini gösterir. Sonra coğrafyanın yerleşime uygunluğu, su kaynakları ve ulaşım önemli etkenler olarak görülür. Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşundan bu yana vasat bir nüfus artışı gösteren Karamanlı, olması gerekenden çok daha gerilerde olup, birçok kez yenilenen toparlanma süreçleri aşağıdaki sebeplerden dolayı hep yarıda bırakılmıştır. • Kuraklık • Hükümetin tarım politikaları (Pancar üretiminin kısıtlanması gibi.) • Tarım üzerine ciddi reformlar yapılıp verimin artırılmaması, birim maliyetlerin alınacak stratejik önlemlerle düşürülmesi üzerine organize faaliyetlerin eksikliği • Sanayi üzerine yapılan strateji hataları ve yatırımların sonlandırılmaması • Yurt dışına işçi göçleri • Tahsilli yeni neslin mesleğini icra edebileceği yerlere gitmesi • Kişiler üzerine yapılan genel siyaset, politika • Sosyal faaliyetlerin zayıflığı • Milli-Menfi çıkar yozlaşması Bir anlamda Türkiye genelini hatırlatan bu tablo ilçe adına üzücüdür. EKONOMİ: İlçe ekonomisi temelde tarım ve hayvancılığa dayanmakla beraber sanayi de çevre ilçelere göre ileri seviyededir. Özellikle 70'li yıllarda yurt dışındaki işçilerinin de gayretiyle sanayide ciddi atılımlar yapıp ilerlemek isteyen Karamanlı, kişisel çıkarlar ve siyasete kurban olarak bu atılımını sonlandıramamıştır. Mısırözü fabrikası olarak yapılan bu fabrika yaklaşık 25.000.000 Mark harcanarak yapılan fabrika çalıştırılamamıştır. Makinaları maliyetinin altında zararına satılarak bu fabrika ve harcanan paralar ziyan edilmiştir. Mısırözü fabrikası olarak yapılan bu yer daha sonra Belediyemiz tarafından Parke Taşı İmalathanesi olarak kullanılmaya başlanmış ve bu şekilde değerlendirilmiştir. Diğer bir fabrika da un fabrikası olarak yapılmış bu da özel sektöre satılarak çalışmasına devam etmektedir. Üretilen un ve irmik kara fırın ve böreklik olarak kullanımı gün geçtikçe artmaktadır. Karamanlı'da son yıllarda mermercilik ve açık ocak işletmeciliği başlamıştır. Şu anda birçok çalışanıyla halkımızın geçim kaynağı haline gelmiştir. Gerek Karamanlı halkından gerekse çevre il ve ilçelerden Karamanlı'ya göç olmasının sebebi bu mermer ocakları ve mermer fabrikalarıdır. 2004 yılı itibarı ile 7 adet mermer fabrikası ve 12 adet mermer ocağı işletmesi mevcuttur. İşletilen ocaklarda bej rengi ağırlıkta olmak üzere işlemesi yapılmaktadır. Bu işlenen mermerler ÇİN, İTALYA, İSRAİL başta olmak üzere birçok ülkeye ihraç edilmektedir. 2003 yılından itibaren Karamanlımızda ceviz, yayla ve mermer Şenlikleri de düzenlenmektedir. 2000'li yıllarda ortalama 13.000.ton tahıl, 1.200.ton nohut, 2.500.ton soğan, 500.ton anason, 50.000.ton şeker pancarı üretilmektedir. 1.300.dekar asma bağı, 780 dekar meyve bahçesi vardır. 2000'li yıllarda ortalama 13.000.ton tahıl, 1.200.ton nohut, 2.500.ton soğan, 500.ton anason, 50.000.ton şeker pancarı üretilmektedir. 1.300.dekar asma bağı, 780 dekar meyve bahçesi vardır. Hayvancılıkta ileri seviyededir. İlçe genelinde 1.600 arı kovanından 5 ton bal, 6.090 büyük baş hayvandan günlük ortalama 20.500 Kg süt elde edilmektedir. 10.110 adet küçükbaş hayvan, üç adet modern tavuk çiftliği vardır. 173.600 dekar tarım arazisinin 80.000 dekarında sulu, 93.600 dekarında da kuru tarım yapılmaktadır. İki adet süt toplama merkezi, 150 kamyon, 1.500'e yakın traktör ve biri belediyeye ait olmak üzere toplam 6 biçerdöver mevcuttur. Çeşitli branşlarda esnafın bulunduğu Karamanlı sanayisinde ziraat aletleri onarım ve imalatı, motor rektefivesi, iş makineleri tamiratı yapılmaktadır. İlçede toplam olarak 4'ü tarımsal amaçlı, 1'de Kamyoncular Koop. Olmak üzere 5 Kooperatif faaliyet göstermektedir. İlçe 1721 yılından bu yana Cuma günleri kurulan büyük bir bölge pazarına sahiptir. İlçede Ziraat ve Halk bankası olmak üzere iki banka mevcuttur. İlçe Halk Eğitim Merkezi Müdürlüğünce Kilim-zili-cicim dokumacılığı kursları açılarak tamamen orijinal yün ve kök boyadan mamul dokumacılık yapılmaktadır. Belediyemiz tarafından ilçemiz Gedikyap mevkiine yaklaşık 3.000 ceviz dikimi yapılmıştır. Düzenli olarak sulaması, ilaçlaması ve hasadı yapılmaktadır. Ayrıca bu cevizliğin yanında bulunan hazineye ait arazi yine Belediyemiz tarafından alınmış olup toprak tahlili yapılarak en uygun şekilde ağaçlandırması yapılacaktır. Şu anda sürümü yapılmaktadır. COĞRAFİ YAPI: 1988 Yılında ilçe olan Karamanlı, Türkiye'nin Akdeniz Bölgesinin Göller yöresinde bulunan Burdur İlinin bir ilçesidir. Bağlı bulunduğu Burdur ilinin 60 km. güney- batısındadır. Bulunduğu yerin özelliği bakımından Burdur-Fethiye, Denizli-Antalya ulaşımının kavşak noktasında bulunmaktadır. Bu özelliği ile önemli bir ulaşım etkinliği vardır. Asartepe, Ardıçlı Tepe ve Menekşe Sivrisi tepelerinin eteğinde bulunan Karamanlı 30.000 dönümü aşkın Koca Ovasına hakim bir noktadadır. Yeni ilçe olması sebebi ile ismini resmiyete koyamamış Karamanlı Ovası coğrafya kitaplarında Tefenni Ovası olarak geçse de ovanın büyük bölümü ilçe halkına tapuludur. İlçenin 3 Km kuzeyine konumlanmış 25 milyon metreküp su tutma kapasitesi ile barajı ovanın büyük bir kesiminin sulamasını sağlamaktadır. İlçe mezarlığının da bulunduğu Ardıçlı Tepe hariç Menekşe Sivrisi ve ovanın dayandığı Güney Toros sıradağlarının kolları kıraç, bitki örtüsünden yoksun ve çıplaktır. Dağlar: Karamanlı ilçesinin başlıca dağları, doğuda Bozdağ (Kağılcık Dağı), yükseltisi 1850 m. batıda Eşeler dağı en yüksek tepesi Akkaya 2254 m.’dir. Güneyde ise manca tepesidir. Karamanlı Ovasını kuzeyden çevreleyen dağların çoğunluğu kalkerden oluşmuştur. Kuzey-doğu, güney-batı doğrultusunda uzanan dağlar, yaşı kesin olarak bilinmeyen ve genellikle mesozoik'e mal edilmiş kalkerlerle, yaşı eosen olarak tespit edilmiş kalkerlerden oluşmuştur. Asgari yükseklikleri 400-800 m. arasında olan ve birbirlerinden geniş vadilerle ayrılmış bu dağlar gençtir ve aşınmıştır. Ovalar: Ortalama denizden 1075-1150 m. yüksekliktedir. Eni 13-27 km., boyu 4-27 km. dir. Toplam genişliği ise 408 km2 dir. Burdur deprasyonunun güney batısında mera ve konglomeralar'dan müteşekkil tepe ve sırtlar, İsin Ovası'nı Karamanlı Ovası'ndan ayırmaktadır. Burdur-Tefenni soşesi İsin Ovasına doğru hafifçe eğik olan Neojen tepelerini geçtikten sonra aşınma ovası manzarası gösteren bir düzlüğe gelmekte ve biraz ilerde Karamanlı Ovası'na doğru tedrici bir surette inmektedir. Biraz daha güney-doğuda Karataş Tepesi (1415 m.) ile soşe arasında alçak bir sahada sular toplanarak küçük bir göl olan (yazın bataklık halinde) Karataş Gölünü meydana getirirler. Göl daha batıdaki Karamanlı Ovasından bir setle ayrılmıştır. Güney, güney-batı, kuzey, kuzey-doğu istikametinde uzanan Karamanlı Ovası, Burdur deprasyonu gibi büyük bir deprasyonun tabanını teşkil etmektedir. İklim: Karamanlı Burdur Göller yöresine dahil olup iklim bakımından Akdeniz iklimi ile İç Anadolu iklimi arasında bir geçiş teşkil eder. Genellikle yazları sıcak ve kurak, Kışları soğuk ve kar ile karışık yağmurludur. Akarsular: Karamanlı'nın en önemli akarsuları Alakır ve Karaçay' dır. Alakır Çayı: Tefenni, Karamanlı ve Yeşilova arasındaki Eşeler yaylasından çıkan bu çay Alakır veya Bozçay adı ile anılır. 80 km'lik bir yatak takip ederek, Burdur Gölüne dökülür. Vasati 400 lt/sn su taşır. Bu çay Karamanlı'nın güneyindedir. Karaçay : (Değirmenler deresi suyu) Dereköy içinden çıkarak Çaltepe’den akan su ile birleşir. Daha sonra evciler, Memiş, İki oluk ve çatak deresi kollarını da alarak, Bozdağ’ın önüne yapılmış olan Karamanlı Barajına karışır. Baraj yapılmadan önce Alakır çayına kadar ulaşıp onunla birleşirmiş. Rejimi düzensizdir. Karların erimesi ve ilkbaharda yağan yağmurların etkisiyle mayıs sonuna kadar bol suludur. Bitki Örtüsü: Karamanlı ilçesinin tabii bitki örtüsü step görünümündedir. Deve dikeni, kekik, kazayağı gibi bitkiler en çok göze çarpanlarıdır. Ormanlar: Karamanlı Belediye hudutları içinde 20 km. derinlikte 10 km. enindeki Eşeler yaylası ve ormanları ile kaplıdır. Bu sahaların 3/4 orman ve çeşitli ağaçlarla kaplanmış durumdadır. Çam, Ardıç vb. ağaçlar kesilerek satışı yapılmakta, boşalan sahalar yeniden çam dikilerek geliştirilmektedir. KARAMANLI BARAJI: Burdur ilinde, Değirmen Deresi üzerinde, sulama amacı ile 1969 - 1973 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Toprak gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 1.125.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 54,00 m, normal su kotunda göl hacmi 24,00 hm3, normal su kotunda gölalanı 1,70 km2'dir. 3.000 hektarlık bir alana sulama hizmeti vermektedir. SANAYİ VE TİCARET: İlçemizde mermer fabrikaları, ocakları, mobilya, beyaz eşya ve gıda maddeleri pazarlanması bölgeye hitap eder şekilde gelişme göstererek üretilmektedir. Teşvik edildiği taktirde imalathane sayısında artışlar sağlanabilir. Böylelikle bölgemiz ekonomisine de daha fazla katkı sağlanabilir  
KARAMANLI BELEDİYE BAŞKANI FATİH SELİMOĞLU’NUN ANLATIMIYLA KARAMANLI İLÇESİ…

Çok eski bir yerleşim yeri olduğu tarihi izlerden belli olan Karamanlı, yerleşim olarak Ardıçlıtepe eteklerinde ve Karamanlı ovasına hakim bir yerdedir. Yakın Taş Çağından (Neolitik Çağ) yerleşim izleri taşıyan bölgenin M.Ö.800-500 yılları arasında Persler'in, Etiler'in ve Yunanlıların idaresinde kaldığı bilinmektedir.  (Ardıçlıtepe başındaki mağaralar ve Çamuryük tepesine indiği iddia edilen tünel, Kocapınar başında bulunan yazılı taşlar ve lahit kapakları tarihsel izler taşımaktadır. Karamanlı barajı üstünde kalan düzlüklerdeki kayalara oyma açık taş mezarlar ciddi olarak inceleme altına alınmasa da tarihe bugün de tanıklık etmeye devam etmektedirler.)

Ayrıca kısa süreler için Frikya, Psidya ve Likyalıların hakimiyeti altında da kalmıştır. Büyük İskender'in doğu seferleri sırasında bölge hakimiyeti değişmiş ve kısa süreli Selevkoslar'ın idaresi sonrası Roma ve Bizans idaresi altına girmiştir. Uzun süre Roma ve Bizanslıların egemen olduğu topraklar, onlara ait izler taşımaktadır. Özellikle çayır denen sulak toprakların bitiminde ki tepe eteklerinde Romalılara ait domuz çiftlikleri ve evlerden kalma silik izler bir kanıttır.

Türk beyi Alparslan'ın 1071 Malazgirt savaşı ile Anadolu'ya girmesini takip eden yıllarda bölgeye Türkler tamamen hakim oluşmuş ve bugünlere gelinmiştir. Anadolu'ya Türklerin girişi ile bölgede ilk düzenli idare Anadolu Selçuklu Devleti tarafından kurulmuş ve 1282'li yıllarda Hatay'dan Muğla'ya uzanan Karamanoğulları beyliğinin idaresine geçmiştir. Karamanoğlu Mehmet Bey'in Gölhisar'da zehirlenerek öldürülmesi üzerine bilinenler dolayısı ile Karamanlı'nın o yıllarda beylik idaresinde olduğunu kesinleştirmektedir.

Osmanlı İmparatorluğunun yükselme devrinde, 1469-1470 yıllarında Fatih Sultan Mehmet Karamanoğulları Beyliğini ortadan kaldırmış, Osmanlı Devleti'nin başına değişik zamanlarda birçok defa dert açan Karamanoğullarının tekrar birleşip dert olmamaları için, o zaman topluca oturmakta oldukları Larende'den (yani şimdiki Karaman'dan) dağıtılması sırasında bazı obalar, Karamanlı civarında Eskiköy, Türkmen, Gebice, Gedikyap ve Ferizli denilen yerlere yerleşmişler, sonradan Karamanlı'nın şimdiki yerinde toplanmışlardır. Buraya ilk gelen Karamanoğlu, Ardıçlı Tepenin eteğindeki Kocapınarın başına mekân tutmuş, ikinci gelen Caferoğlu, Yediurgan denilen yerdeki Karaağaçlı Pınarın başına yerleşmiştir. İlk olarak buralara yerleşen kişilerin adları bugün bu yörenin mahalle adı olarak yaşamaktadır.

Tarihçi Prof. Dr. Tuncer Baykara'nın 27.03.1973 tarihli mektubunda 1871 (Hicri-1288) yılında Konya Vilayeti Salnamesi’nden elde ettiği bilgilere göre o yıllarda Karamanlı'nın 410 hanelik bir yerleşim yeri olduğu belirtmiştir. Ayrıca bölgedeki diğer bazı yerleşim bölgelerinden Tefenni 158, Gebrem 70, Sazak 23 ve Ece 20 hane olarak kayıtlarda yer almıştır.

Osmanlı İmparatorluğu döneminden 1911 yılına kadar köy statüsünde bulunan Karamanlı'da 1911 yılında Belediye teşkilatı kurulmuştur. 1925 yılında Jandarma teşkilatı, 1928 yılında da Bucak müdürlüğü kurulmuştur. 4 Temmuz 1987 tarih ve 19507 sayılı Resmi Gazetede Karamanlı’nın ilçe olması, 3392 sayılı Kanunla T.B.M.M. tarafından kararlaştırılmış ve ilk Kaymakam'ın 11.08.1988 tarihinde atanmasıyla ilçe olmuştur.

TARIM VE HAYVANCILIK: Yörenin en büyük tarım yapılabilir arazilerinden birine sahip olan Karamanlı ekonomisinin temelini Tarım ve Hayvancılık oluşturur. Cumhuriyetin kuruluş yıllarında karasabanla yapılan tarım ile arazisinin 2-3 bin dekarını verimli kullanabilen yörede hasat el ile yapılır ve tarlalar yıl ardı nadasa bırakılırdı. O yıllarda kimyasal gübre üretimi yapılamayan Türkiye genelinde olduğu gibi birim verimlilik son derece düşüktü. Yörenin en büyük çiftçileri 10-15 mut (2-3ton) buğday kaldırdıklarında bu büyük bir rakam sayılırdı. Zirai aletler ise yok denecek kadar azdı.

O günlerden bu günlere gelindiğinde ise 40.000 dönüm civarında bir arazide sulu tarım yapan, altyapısı güçlenmiş bir Karamanlı bölgede gücünü hissettirir oldu. Özellikle 70'li yıllarda hizmete giren barajı ve 100 kilometreye ulaşan sulama şebekesi ile sulu tarımda artış görüldü. Günümüzde yıllık ortalama 4.000 tonu bulan kimyasal gübre kullanımı ve 1.200'i aşkın traktörü ile Karamanlı ilçesinde modern tarımcılık yapılmaktadır.

Traktör başına düşen ekilebilir arazi miktarı 100 dönüm civarındadır ki bu Türkiye ortalamasının çok üzerindedir. Buna bağlı olarak ilçe sanayisi de zirai alet, edevat üretimi ve geliştirilmesi konusunda uzmanlaşmış olup küçük çaplı ilaçlama ve tohum saçma makinası seri imalatı bile yapılmaktadır. Karamanlı, eskiden beri soğan ekiminin çok yapıldığı bir yer olduğu için çevrede "Soğancı Karamanlı" diye adlandırılmıştır. En fazla, tohumdan tarlaya ekilecek soğan(güver, sıska) üretilir. Sezonu iyi veya kötü olsun her sene 1000 dönüm kadar soğan ekilmektedir. Ortalama soğan üretimi 2000 ton kadardır. Karamanlı, yıllık ortalama olarak 13.000 ton tahıl, 1.200 ton nohut, 2.500 ton soğan, 500 ton anason,300 ton kişniş(yumurcak), 50.000 ton şeker pancarı üretmektedir. Sayılanlar kadar çok olmasa da Çumra(rezene)ve çörekotu üretimi de yapılmaktadır. Bunun yanında 1.300 dekar asma bağı, 780 dekar meyve bahçesi vardır. İlçede 1.500'e yakın traktör ve 6 biçerdöver mevcuttur. İlçe sınırları içindeki 173.600 dekar arazinin 80.000 dekarı sulu, 93.600 dekarı kuru tarım yapılabilir niteliktedir. Hayvancılıkta ileri seviyededir. İlçe genelinde 2000 yılı itibarı ile 1.600 arı kovanından 5 ton bal, 6.090 büyük baş hayvandan günlük ortalama 20.500 Kg süt elde edilmektedir. 10.110 adet küçükbaş hayvan, iki adet modern kümes, iki adet süt toplama merkezi bulunan ilçede özellikle son yıllarda büyük baş hayvancılık önem kazanmıştır.

NÜFUS ve GÖÇ: 1997 yılı tespitlerine göre ilçede 12 mahalle(1- Cafer Mh. 2-Cami Mh. 3-Çamlık Mh. 4-Eşeler Mh. 5-Fatih Mh. 6-Hürriyet Mh.7-Karaman Mh. 8-Pazar Mh. 9-Yeni Mh. 10-Zafer Mh.11-Barbaros Mh. 12- İstiklal Mh.) ve 2.000 hane bulunmaktadır. Özellikle 1997 yılından sonra köy nüfuslarında artış, İlçe merkezinde azalma görülmüştür.

1986 Karamanlı Yıllığı kitabı ve Karamanlı Nüfus Müdürlüğü verilerine göre yıllara göre nüfus dağılımı aşağıda şekildedir:

İLÇE NÜFUSU ÜZERİNE: Objektif olarak bir yerdeki nüfus artışının temel gerekçelerine göz atıldığında ana etken ekonomik faaliyetler olarak kendini gösterir. Sonra coğrafyanın yerleşime uygunluğu, su kaynakları ve ulaşım önemli etkenler olarak görülür.

Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşundan bu yana vasat bir nüfus artışı gösteren Karamanlı, olması gerekenden çok daha gerilerde olup, birçok kez yenilenen toparlanma süreçleri aşağıdaki sebeplerden dolayı hep yarıda bırakılmıştır.

• Kuraklık

• Hükümetin tarım politikaları (Pancar üretiminin kısıtlanması gibi.)

• Tarım üzerine ciddi reformlar yapılıp verimin artırılmaması, birim maliyetlerin alınacak stratejik önlemlerle düşürülmesi üzerine organize faaliyetlerin eksikliği

• Sanayi üzerine yapılan strateji hataları ve yatırımların sonlandırılmaması

• Yurt dışına işçi göçleri

• Tahsilli yeni neslin mesleğini icra edebileceği yerlere gitmesi

• Kişiler üzerine yapılan genel siyaset, politika

• Sosyal faaliyetlerin zayıflığı

• Milli-Menfi çıkar yozlaşması

Bir anlamda Türkiye genelini hatırlatan bu tablo ilçe adına üzücüdür.

EKONOMİ: İlçe ekonomisi temelde tarım ve hayvancılığa dayanmakla beraber sanayi de çevre ilçelere göre ileri seviyededir. Özellikle 70'li yıllarda yurt dışındaki işçilerinin de gayretiyle sanayide ciddi atılımlar yapıp ilerlemek isteyen Karamanlı, kişisel çıkarlar ve siyasete kurban olarak bu atılımını sonlandıramamıştır. Mısırözü fabrikası olarak yapılan bu fabrika yaklaşık 25.000.000 Mark harcanarak yapılan fabrika çalıştırılamamıştır. Makinaları maliyetinin altında zararına satılarak bu fabrika ve harcanan paralar ziyan edilmiştir. Mısırözü fabrikası olarak yapılan bu yer daha sonra Belediyemiz tarafından Parke Taşı İmalathanesi olarak kullanılmaya başlanmış ve bu şekilde değerlendirilmiştir. Diğer bir fabrika da un fabrikası olarak yapılmış bu da özel sektöre satılarak çalışmasına devam etmektedir. Üretilen un ve irmik kara fırın ve böreklik olarak kullanımı gün geçtikçe artmaktadır. Karamanlı'da son yıllarda mermercilik ve açık ocak işletmeciliği başlamıştır. Şu anda birçok çalışanıyla halkımızın geçim kaynağı haline gelmiştir. Gerek Karamanlı halkından gerekse çevre il ve ilçelerden Karamanlı'ya göç olmasının sebebi bu mermer ocakları ve mermer fabrikalarıdır. 2004 yılı itibarı ile 7 adet mermer fabrikası ve 12 adet mermer ocağı işletmesi mevcuttur. İşletilen ocaklarda bej rengi ağırlıkta olmak üzere işlemesi yapılmaktadır. Bu işlenen mermerler ÇİN, İTALYA, İSRAİL başta olmak üzere birçok ülkeye ihraç edilmektedir. 2003 yılından itibaren Karamanlımızda ceviz, yayla ve mermer Şenlikleri de düzenlenmektedir. 2000'li yıllarda ortalama 13.000.ton tahıl, 1.200.ton nohut, 2.500.ton soğan, 500.ton anason, 50.000.ton şeker pancarı üretilmektedir. 1.300.dekar asma bağı, 780 dekar meyve bahçesi vardır. 2000'li yıllarda ortalama 13.000.ton tahıl, 1.200.ton nohut, 2.500.ton soğan, 500.ton anason, 50.000.ton şeker pancarı üretilmektedir. 1.300.dekar asma bağı, 780 dekar meyve bahçesi vardır. Hayvancılıkta ileri seviyededir. İlçe genelinde 1.600 arı kovanından 5 ton bal, 6.090 büyük baş hayvandan günlük ortalama 20.500 Kg süt elde edilmektedir. 10.110 adet küçükbaş hayvan, üç adet modern tavuk çiftliği vardır. 173.600 dekar tarım arazisinin 80.000 dekarında sulu, 93.600 dekarında da kuru tarım yapılmaktadır. İki adet süt toplama merkezi, 150 kamyon, 1.500'e yakın traktör ve biri belediyeye ait olmak üzere toplam 6 biçerdöver mevcuttur. Çeşitli branşlarda esnafın bulunduğu Karamanlı sanayisinde ziraat aletleri onarım ve imalatı, motor rektefivesi, iş makineleri tamiratı yapılmaktadır. İlçede toplam olarak 4'ü tarımsal amaçlı, 1'de Kamyoncular Koop. Olmak üzere 5 Kooperatif faaliyet göstermektedir. İlçe 1721 yılından bu yana Cuma günleri kurulan büyük bir bölge pazarına sahiptir. İlçede Ziraat ve Halk bankası olmak üzere iki banka mevcuttur. İlçe Halk Eğitim Merkezi Müdürlüğünce Kilim-zili-cicim dokumacılığı kursları açılarak tamamen orijinal yün ve kök boyadan mamul dokumacılık yapılmaktadır. Belediyemiz tarafından ilçemiz Gedikyap mevkiine yaklaşık 3.000 ceviz dikimi yapılmıştır. Düzenli olarak sulaması, ilaçlaması ve hasadı yapılmaktadır. Ayrıca bu cevizliğin yanında bulunan hazineye ait arazi yine Belediyemiz tarafından alınmış olup toprak tahlili yapılarak en uygun şekilde ağaçlandırması yapılacaktır. Şu anda sürümü yapılmaktadır.

COĞRAFİ YAPI: 1988 Yılında ilçe olan Karamanlı, Türkiye'nin Akdeniz Bölgesinin Göller yöresinde bulunan Burdur İlinin bir ilçesidir. Bağlı bulunduğu Burdur ilinin 60 km. güney- batısındadır. Bulunduğu yerin özelliği bakımından Burdur-Fethiye, Denizli-Antalya ulaşımının kavşak noktasında bulunmaktadır. Bu özelliği ile önemli bir ulaşım etkinliği vardır.

Asartepe, Ardıçlı Tepe ve Menekşe Sivrisi tepelerinin eteğinde bulunan Karamanlı 30.000 dönümü aşkın Koca Ovasına hakim bir noktadadır. Yeni ilçe olması sebebi ile ismini resmiyete koyamamış Karamanlı Ovası coğrafya kitaplarında Tefenni Ovası olarak geçse de ovanın büyük bölümü ilçe halkına tapuludur. İlçenin 3 Km kuzeyine konumlanmış 25 milyon metreküp su tutma kapasitesi ile barajı ovanın büyük bir kesiminin sulamasını sağlamaktadır. İlçe mezarlığının da bulunduğu Ardıçlı Tepe hariç Menekşe Sivrisi ve ovanın dayandığı Güney Toros sıradağlarının kolları kıraç, bitki örtüsünden yoksun ve çıplaktır.

Dağlar: Karamanlı ilçesinin başlıca dağları, doğuda Bozdağ (Kağılcık Dağı), yükseltisi 1850 m. batıda Eşeler dağı en yüksek tepesi Akkaya 2254 m.’dir. Güneyde ise manca tepesidir. Karamanlı Ovasını kuzeyden çevreleyen dağların çoğunluğu kalkerden oluşmuştur. Kuzey-doğu, güney-batı doğrultusunda uzanan dağlar, yaşı kesin olarak bilinmeyen ve genellikle mesozoik'e mal edilmiş kalkerlerle, yaşı eosen olarak tespit edilmiş kalkerlerden oluşmuştur. Asgari yükseklikleri 400-800 m. arasında olan ve birbirlerinden geniş vadilerle ayrılmış bu dağlar gençtir ve aşınmıştır.

Ovalar: Ortalama denizden 1075-1150 m. yüksekliktedir. Eni 13-27 km., boyu 4-27 km. dir. Toplam genişliği ise 408 km2 dir. Burdur deprasyonunun güney batısında mera ve konglomeralar'dan müteşekkil tepe ve sırtlar, İsin Ovası'nı Karamanlı Ovası'ndan ayırmaktadır. Burdur-Tefenni soşesi İsin Ovasına doğru hafifçe eğik olan Neojen tepelerini geçtikten sonra aşınma ovası manzarası gösteren bir düzlüğe gelmekte ve biraz ilerde Karamanlı Ovası'na doğru tedrici bir surette inmektedir. Biraz daha güney-doğuda Karataş Tepesi (1415 m.) ile soşe arasında alçak bir sahada sular toplanarak küçük bir göl olan (yazın bataklık halinde) Karataş Gölünü meydana getirirler. Göl daha batıdaki Karamanlı Ovasından bir setle ayrılmıştır. Güney, güney-batı, kuzey, kuzey-doğu istikametinde uzanan Karamanlı Ovası, Burdur deprasyonu gibi büyük bir deprasyonun tabanını teşkil etmektedir.

İklim: Karamanlı Burdur Göller yöresine dahil olup iklim bakımından Akdeniz iklimi ile İç Anadolu iklimi arasında bir geçiş teşkil eder. Genellikle yazları sıcak ve kurak, Kışları soğuk ve kar ile karışık yağmurludur.

Akarsular: Karamanlı'nın en önemli akarsuları Alakır ve Karaçay' dır.

Alakır Çayı: Tefenni, Karamanlı ve Yeşilova arasındaki Eşeler yaylasından çıkan bu çay Alakır veya Bozçay adı ile anılır. 80 km'lik bir yatak takip ederek, Burdur Gölüne dökülür. Vasati 400 lt/sn su taşır. Bu çay Karamanlı'nın güneyindedir.

Karaçay : (Değirmenler deresi suyu) Dereköy içinden çıkarak Çaltepe’den akan su ile birleşir. Daha sonra evciler, Memiş, İki oluk ve çatak deresi kollarını da alarak, Bozdağ’ın önüne yapılmış olan Karamanlı Barajına karışır. Baraj yapılmadan önce Alakır çayına kadar ulaşıp onunla birleşirmiş. Rejimi düzensizdir. Karların erimesi ve ilkbaharda yağan yağmurların etkisiyle mayıs sonuna kadar bol suludur.

Bitki Örtüsü: Karamanlı ilçesinin tabii bitki örtüsü step görünümündedir.

Deve dikeni, kekik, kazayağı gibi bitkiler en çok göze çarpanlarıdır.

Ormanlar: Karamanlı Belediye hudutları içinde 20 km. derinlikte 10 km. enindeki Eşeler yaylası ve ormanları ile kaplıdır. Bu sahaların 3/4 orman ve çeşitli ağaçlarla kaplanmış durumdadır. Çam, Ardıç vb. ağaçlar kesilerek satışı yapılmakta, boşalan sahalar yeniden çam dikilerek geliştirilmektedir.

KARAMANLI BARAJI: Burdur ilinde, Değirmen Deresi üzerinde, sulama amacı ile 1969 - 1973 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Toprak gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 1.125.000 m3, akarsu yatağından yüksekliği 54,00 m, normal su kotunda göl hacmi 24,00 hm3, normal su kotunda gölalanı 1,70 km2'dir. 3.000 hektarlık bir alana sulama hizmeti vermektedir.

SANAYİ VE TİCARET: İlçemizde mermer fabrikaları, ocakları, mobilya, beyaz eşya ve gıda maddeleri pazarlanması bölgeye hitap eder şekilde gelişme göstererek üretilmektedir. Teşvik edildiği taktirde imalathane sayısında artışlar sağlanabilir. Böylelikle bölgemiz ekonomisine de daha fazla katkı sağlanabilir

 

Habere ifade bırak !
Habere ait etiket tanımlanmamış.
Okuyucu Yorumları (0)

Yorumunuz başarıyla alındı, inceleme ardından en kısa sürede yayına alınacaktır.

Yorum yazarak Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve bakayrinti.com sitesine yaptığınız yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan tüm yorumlardan site yönetimi hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerezler kullanılmaktadır, sitemizi kullanarak çerezleri kabul etmiş saylırsınız.